geurez
(Vc ap. A).
Por nuestra naturaleza; por nuestra cuenta.
v. gerez.
Geu guerez beste baga salba gentekez?
Oe 40.
Gu geurez itsubak gara.
Mg CO 31.
Geuri geurez etorten jakuzan legez gurari oneek premina orduban.
fB Ic II 252.
Geurez ezer ezak gariala.
fB Ic III 263.
Ez daukazu zetan billdur izan, aita, gu ibilli gariala ta ez ibilliko gariala ezkontzagiñen geurez.
JJMg BasEsc 253.
Ez gariala duin geurez pensamentu ontxu bat bere eukiteko.
Astar II 256.
Ori ezin egin al ginaike guk geurez.
Itz Azald 147.
Geurez ezagutzen dugu gauza onak egin bear dituguna.
Zait Plat 85.
Geurez zerbait asmatzeko be gauza garalakoa ez, gero.
Ker 2 Cor 3, 5 (Lç geurorganik, Ol geronez
).
Gogo onez eta inork behartu gabe, geurez hartu behar.
MIH 41.
GEURE-GEUREZKO
(Intens. de geurezko).
Geure-geurezkoa dogu geure ta geuretarren azi-orraziak yakin gurea.
Mañarikua (
in
Akes
Ipiñ
3
).
GEUREZKO.
Particular, propio de nosotros.
--Zeinbat pekatu mueta dira? --Dira bi, jatorrizkua, ta geurezkua edo bakotxarena.
CrIc 109.
(V ap. A
; Añ).
"(Nuestro natural) propio"
Añ.
"Razón natural [...] errazoi geurezkoa
"
Ib.
"Natural, innato en nosotros"
A.
Errazoi edo argi geurezko edo naturalaz.
Añ
MisE
160.
Geurezko gurari errubaga ta garbi oneek.
fB Ic II 257.
Pobriak bizigarrija gura izatia geurezkua da, naturalezazkua da.
Ib. 257.
Geurezko genituen eskubideak, ez ziren [...] etxeko hizkuntzaren alde erabiliak izan.
MEIG VI 51.