estitu
(G, AN; H (V, G)),
ixtitu (AN-gip, L, BN; SP, VocBN
, Dv, H),
istiatu (Lar, H),
eztitu (Sal),
iztitu (H)
Ref.:
A (estitu, eztitu, ixtitu)
.
"S'ârreter, faire ârreter"
SP.
"Estiar, pararse [...] istia, istiatu, que significa retirarse hacia atrás y es término de boyerizos"
Lar.
"Cejar"
, "recular" Ib.
"Faire reculer un attelage, en frappant au museau les animaux qui traînent la voiture"
VocBN
.
"1. [...] Ixti zaitzik idiak. 2. [...] Aitzina, ez izti (Harb [ed. 1690]). 3. au fig. avoir de la répugnance pour agir en un sens qui n'agrée pas. Gauzak alde onhetsgarrienetik behar zaizko erakhutsi, ixti eztadin, [...] afin qu'il n'hésite pas à y consentir. Syn. ixti, ixtian egotea, herabe izaitea
"
H.
"Atrasarse"
A.
"
Eztitu, hacer recular"
Ib.
"
Ixti atzera, atrás"
Darric (ap.
DRA). v. axtitu; cf. 1 esti.
Hartzen dugu borondate obra onak egin behar ditugula, eta ethortzen gara egin behar ditugun orenera, ordea han ixtitzen eta gibelatzen gara.
Ax 47 (V 30).
[Bekhatu baten] egitetik ixtitzeko eta gibelatzeko.
Ib. 126 (V 83).
Zure semeak, atze oriek nere ondotik istiatuta, yainko arrotzengana bait-doazke.
Ol Deut 7, 4.