1.
(Urt II 295),
argumendu,
argumenta (Urt II 76; -ment VocBN)
Tema, razón, argumento. "Quo argumento? zer argumentuz? Urt II 295. "Analitica, [...] argumentak erresolbitzeko Aristotelen bi liburuak" Ib. 76. "Argument", "raisonnement sur un ton élevé" VocBN.
--Zein da lehen taularen argumentua? --Iainkoa nola ohoratu behar dugun.
Lç
Ins
D, 2r.
Piesta zaleen seigarren argumentuba edo urteeria da Elexaan bere nai dabenak pekatu egin legijala.
fB Olg 185.
Bakoitza bere hartan tinko dago eta argumendurik bikainenak ere ez dio aburua aldaraziko.
Mde Pr 138.
Nikanor-en argumentuen indarra zala, ala euren ikasteko gogorik eza zala, beingoan jarri ziran aren esanera.
Erkiag BatB 19.
Argumentu au ondatu dezakenik ezta jaio. Nornaik ikusi dezaken gauza baita.
Vill Jaink 36.
2.
Ruido, bullicio. Cf. LzG: "Argumento. Riña escandalosa. "Menudo argumento se han traído hoy en el alberque" (Lagrán, etc.)", y VocNav: "Argumento. Escándalo o vocerío que arman dos o más personas discutiendo (San Martín de Unx). Reyerta, bronca. Regañina, reconvención larga", sentido que puede ponerse en relación con vasc. argudio (q.v.).
Ene pajia, zer argumento da kori austan baitu gaiazko isiltarzuna?
(R-vid).
Orreaga
106.
(Legaz asots, Dv harrabots, Ip herots)
3.
"
Argumentu, querencia, inclinación"
Asp Gehi.
.
Cf. opinio
(4).