(
Urt I 29),
espusa (
S),
sposa
Ref.:
Lrq;
EAEL
348
.
Esposa.
(Cf., s.v. espos, los ejs. de esposa det., que podrían corresponder a esposa
).
v. espos, emazte.
Nik Pedro zu, Mariari, artzen zaitut <çainet> neure emaztetzat, esposatzat, Erromako eleiza santuak aginzatzen deuen bezala.
PromTo
151.
Aphaindua, sposa bere senharrarenzat aphaindu bat bezala.
"Épousée"
.
Lç Apoc 21, 2 (He espos bat, Dv, Ol ezkonberria).
Guztioen gañetiko larrosea, / eguzki ederraren esposea.
Lazarraga A17, 1186v.
Esposoak biatan deitzen du ederra bere esposa.
Ax 402 (V 262).
Zerren zeruak ala nairik / naizan zeure esposea.
Acto 11.
Ekusi zuen [...] bere esposa aurdun egiña.
Mb IArg II 52.
Haitatzen dit Richart / ene espusatako.
Xarlem 1101.
Deiturik beragana esan eutsan bere ta semiaren borondatia zala onen esposa bera izatia.
JJMg BasEsc 229.
Kita ezak ingoiti ene espusa gaxua.
Etch 148.
Zuk hilltzeko agindu zenduen zure esposa Jenobeba naiz.
Arr GB 102.
Eliza, Jesüs-Kristen espusa leiala.
CatS VI.
Jinko Seme gizon eginaren ama, Spiritü Saintiaren espusa xahiena.
Ip Hil 1.
S. Joseren Esposa garbi Maria santaren bitartez.
Ag Serm 118.
Geiago naizik izan / besteren esposa.
Yanzi 95.
Atzo deserritu dugu, / esposa bat izorra.
Arti MaldanB 203.
Ezkondu ginen egunean erran nakon ene esposari.
Etchebarne 112.
v. tbn. OA 19. Lar Gram 7. El 5. Urqz 38. Cb Eg III 297. Oe 110. Ub 171. CrIc 142. Añ EL1 76. Gco I 471. AA III 262. Etch 568. LE Ong 204. fB Ic I 69. Astar II 3. Xe 161. Bv AsL 34. AB AmaE 374. Jnn SBi 29. Urruz Zer 22. Tx B 154. Lek SClar 121. Sposa: ETZ 22. PromUt 104. Espusa: PierKat 47.
G.
Aresti (tomando supuestamente la distinción de Barrutia) distingue entre esposa 'esposa legal' y emazte 'esposa carnal'. Cf., en el mismo sentido, su distinción entre esposatu y ezkondu, que hace tbn. P. Perurena en el ejemplo que se da s.v. esposatu.
Esposa ona izan da, baina ez emazte ona, arraio pola.
Arti Ipuin 78.