(-ph- VocS).
Acción de bajar, de rebajarse; humillación.
"Abaissement"
VocS.
.
v. apalmendu.
Kontsidera ditzagun Birjina baten erraietan Jainko gizon egin baten humiliazioneak eta ezin endelgatuzko aphaltzea.
MarIl 124s.
Ordean Jesus Jaunaren aphaltze eta umiliatze harrek halako atsegina egin zion Aita Eternalari.
Jnn SBi 21.
Yakin zenean Joanes Batista yautsi zela bere dizipuluen herronkarat, lehen plaza utzirik hetarik batendako, hiri guzia asaldatu zen aphaltze hortaz.
Elsb JBBizia 39.
Jinko Aitari preziotzat eskentüz bere aphaltze izigarriak eta bere odola eta bizia.
Ip Hil 112s.
Ene nahia zitakeen buru aphaltze aphur batekin, eskuaren emaitea.
Prop 1897, 16.
Baionan aldiz behar zuen egun guziez karrika bethean paseiarazi aphezpikutegiko xakurra! Zer aphaltzea!
Etcheb Zeruari 169.