(V-ger ap. A
),
auparaka.
Dando gritos (gestos, expresiones, etc.) de ánimo, desafío...; levantando.
"Desafiando, echando roncas"
A.
v. aupaka.
Baña orain aupadaka dantzudaz, didar ta ajuika dabilz neure billa, nire bildur ez diranak legez.
Mg PAb 202s.
Neronek zirikatu nituen etsaiak zetozen: berriz orain aupadaka dabiltza, deitzen naute.
Mg VersBasc 7.
Egia da, bera zegoen ostatuko atarira joan zitzaiozkana gabaz desgaraiean deadarrez ta auparaka.
Izt D 172.
Ojuz aupadaka adierazten zeban, irten zekiola peleatzera arma bardiñakin Gipuzkoako Probinzian arkitzen zan gizonezkorik errutzuena.
Izt C 320.
Txomiñek artuten eban besoan da aupadaka, gora ta bera, mosu ta laztan, erabilten eban apurtxo baten.
Echta Jos 24.
Errege-urira eldutakoan, aupadaka asi ziran.
A EY IV 27.
Ondo berotuta Naparroako edari baltzaz, aupadaka ebiltzan, inguruetan ez egoala eurai aurre emoteko gizonik.
Kk Ab II 10.
Asi zan eulijai aupadaka ia burrukan egin gura ebenentz.
Otx 160.
Izarrak ikusten geratu zoazen biak topekadearen indarrez. Jendea, barriz, txaloka ta aupadaka.
Bilbao IpuiB 271.