1.
(Urt III 17, Dv),
trunpatzaile,
trunpazale (S ap. Lrq
).
Engañador.
Gaitzetsten tutzu oraño / odol isurtzailleak, / fiñean gaitzetsten doble / eta tronpatzailleak.
EZ
Eliç
300.
Hañitzen trunpatzaillea.
Gç 178.
Etzara zu Jesus Nazarethko, eta mundu guziaren tronpatzaille haren dizipulutarik?
Lg II 264.
Poiltroin ürgülütsia, / pagano maradikatia, / finazia gaiztoz / mündü trunpazalia.
Xarlem 414.
Batzutan trunpatzaillea / bere saretan hartzea.
Gy 244.
2.
trunpazale.
"Qui se trompe" Lrq.