1.
(-xaT-L),
debaux (SP). Licencioso, libertino, disoluto. Deboxei hasi zinaizten / haurdanik apartatzen / eta letra saindutara / zeure gogoa etxatzen. EZ Noel 151. Prestuak parabisuan harzen ditutzuna eta debauxak Ifernuan karzelatzen. Harb 210. Gazteak segurez hark [etxeko etsenpluak] egiten ditu / zuhur edo zoro, debox edo prestu. Gy 271. Korreitzen da gizon debox <-ch> edo lizenziosa. OrrSerm 290. Gizon deboxaren haurrak maiz gose edo egarri. Xaramela 16.
sense-2
2.
(Urt). Libertinaje, vicio, desenfreno."Assuetus graecari, debox egiten kostumatua
"Urt II 490.
Cf. desbotxu. Igandeak eta Bestak atsegin harzen eta deboxean daramatzitenak. CatLav 118.
(V 65; Arb Igand 163)Ihautirian deboxak egiten dituzten jendez. Ib. 381 (V 184).
Deboxez eta atsegin profanoez. Ib. 453 (V 211).