egotaro
1.
(V-ger-gip ap. A
).
Estancia; tiempo de reposo.
v. egonaldi.
2.
(V-ger ap. A
).
Clima.
"
Egotaro ona dago emen (V-ger), aquí hay buen clima, aquí hay buenas condiciones de temperatura para residir"
A.
v. egongiro.
Euskalduna egotaro ta lurraldeagatik, noski, bereztik egitako ta burudun da.
EgutAr 2-2-1958 (ap. DRA
).