1.erreite (Lcc). Acción de quemar, arder; quema."Quema, erreitea
"Lcc.
Ikusiko duten orduan haren erretzearen khea. "
Fumum incendii eius"
.HeApoc 18, 9.
Sulezeko ta purgategiko neke ta erretze arrigarrien aldean. MbIArg I 318.
Jerusalen Titok artua eta Elizaren erretzea. Lard 545.
Suz erretzen dituzte mendiak. [...]. Nihonereko bidegabe guziak darraizkote erretze horiei. DvLab 307s.
Aren kea, aren sua, aren ikatz-erretzea ikustekoak zitukan. AArdi 18.
Axuanta oihuka / zezatela urka, / Erretzearen alde / mintzo errienta!Etcham 62.
Baño ajol aundiko erretzea egin ez bazuten. AnabPoli 121.
Oi erretze guri! / zauritze kutun. "Cauterio suave"
.Or(
inGaztMusIx 216
).
Egunero suak eta egunero etxe erretzeak. LabSuEm 171s (v. tbn. etxe erretze en Or SCruz 119 y SMitx Aranz 169n.).
Aita, berriz, bere karobi-erretze orrekin ez baizan ixiltzen ere.AtañoTxanKan 59.
sense-2
2.+errete, errate.Acción de fumar. Erlojura begiratu, eta ambiak oraindiño. Izerdi-larria, gorputz-dardaria, zigarro-erratea. BilbaoIpuiB 106.
Patxirentzat, errekan igerikatzera joatea eta tabakoaren erretea ziranmunduko obenik handienak. OskKurl 136.
Erretzea onartzen bada, ondo erre.Zendoia 186.
Tabakoa eta erretzea ez haizu, ostaturik eta zinemarik ez.LarreArtzainE 164.