irrada
1.
(V-ger-arr-och).
"Corrida, carrera"
A.
2.
"(V-m-gip, G-to), cada lance en la siembra hecha a pulso"
A.
3.
"(V), brazada de hilo que se recoge en el huso a medida que sale hecho de la rueca"
A.
IRRADAN.
a)
Corriendo, a toda velocidad.
Irradan edo arrapaladan ioan zirean. A Ezale 1899, 31a. Irrintzaka irradan itxas truju latza [baletor]. AB AmaE 434.
b)
IRRARAN. (Sembrar) a voleo.
Eskuan artu [gari alea], irraran utzi. Or Eus 338.
(Fig.).
Irakatsi galgarriok irradan ereiten. Zait Plat 123.