isurtzaile
ixurtzaile (Dv, H).
Que derrama, vierte.
v. isurle.
Uriaren isurtzaillea.
EZ Man II 190.
Iondoni Petri oraino etzen odol-isurtzaille, behin odol isuri bazuen ere.
SP Phil 355 (He 358 isurlle).
Odol ixurtzailea.
Elsb Fram 116.
Lore-ixurtzalleai ['piropeadores'] begiratu ere gabe.
TAg Uzt 56.
Odol horrek isurtzailea salatuko duela.
MEIG IV 80.