izuma
izumai.
Brisa que sigue al bochorno.
Sargori dagon arrats batean / izuma (bero zakarrean ondorengo ipar-aize ariña) sortzen dan eraz.
EA Txindor 64.
Lertxundi polit, xakon, biguna / udaran izuma-toki.
EA OlBe 60.
Izumai atsegiñaren / arnasa dator nere kolkora.
Ib. 56.