Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
(Lcc),
marineru,
mariner.
Marinero.
v. marinel.
Marinerak unzitik ihes egin nahiz zabiltzala.
Lç Act 27, 30 (TB marinero; He, BiblE marinel).
Itxasuan txalupak / ni nago begira / mariñeru prestubak / zer dakarren billa.
DurPl 60.
(74 marineru)
Eskojidu zituban Jesusek amabi gizon, mariñeru ta beste jakiturija ta entzute gitxikueen artetik.
JJMg BasEsc 37.
Marinero guziak eta itsasoan lankatzen diren guziak, egon ziren urrun.
TB Apoc 18, 17 (He, Ip, Echn, Ur, BiblE marinel
).
Marineru gaztea / Iuan Anton Ispaster / urten eban etxeti / eskondu ta laster.
Azc PB 95.
Katua dirudie / kezkan saguagaz, / marineroen andrak / eskatz-maisuagaz.
Ib. 237.
Markes baten alaba / interesatua, / mariñeruarekin / enamoratua.
Balad 229.
Bermioko mariñeru batzuk.
Ort Oroig 113.
Lengo marineroa bezela, "kartaz enteratzeko alkarren berriak".
BBarand 80.