mormor
1.
(
Lar,
H) .
(Adv.).
"Barbullar, mormor hitz egin
"
Lar.
Murmurando.
Ezer arrapau barik eta androk mor-mor bidaldurik... "gizon gogaikarriaurik orraitio".
Kk Ab II 91.
Murmurando, produciendo un murmullo.
Mendittik bera mor-mor jausten zan urari.
Altuna 89.
2.
(Sust.).
"Murmullo. Errezuen mormorra eltzen zan geu gengozen lekurañok
"
Etxba Eib.
Murmuración.
Mormor barik zer dala egon / beogu emakumeak?
GMant JZ
187 (1922) 34 (ap. DRA
).
MORMOR EGIN.
Murmurar.
Alkarri dei egiozue etxera, mormor egin barik.
(1 Petr 4, 9).
Ker EMeza (ap. DRA; Ker mormoxeta).
MORMORREAN.
Murmurando.
Or-emen gizon eta emakumeak, mordoka-mordoka eta mormorrean, gauz andiren bat gertatzen bazan bezela.
Urruz Urz 60.
Mor-morrian ekiteko oitura daukonari ziri gogorra sartzen dautso azkeneko erakuspen edo moraleja ederrean.
Alzola ZArg
1957, 303.