morroilo
1.
(V, G ap. A
),
morroil (Urt)
Cascote. "A tectis (...) urbis ac menicus arcebis, apartatuko tuk hiriko theillétarik baita oraño harri-morroilletarik ere" Urt I 67. "Circummunire, [...] harri morroillez inguratu" Ib. V 86. "Arri-morroillo, casco de piedra" A.
2.
"(V-ger), nubes gruesas"
A.