ontzatu
1.
(Lar→H, Añ).
Aprobar.
"Abonar, dar por bueno, ontzatu, ontzat eman. Le aprobó en cuentas aquel dinero, ontzatu zion kontuetan diru hura
"
Lar.
"Aprobar"
Lar, Añ.
v. ontzatetu.
Ontzatuten deustazula, yakitea izango da nire atsegin betea .
(Gandara, carta a Lar, 1764).
BAP
1966, 161.
Jesus-en Konpañiia Aita Santo Paulo irugarrenetatik berriz ontzatu edo konfirmatu izan zanetik.
Goenaga S. Inazio 54 (ap. DRA
).
2.
"
Onzatu, mejorear (el enfermo)"
msOch
348.