1. (V-gip ap. Elexp Berg ) .
(Onomat. del canto de un pájaro). " Etxazpixan dabill bidiarrua txor-txor da txor-txor " Elexp Berg. . v. 1 txio.
Asterrika ta Gorozizako bide ondoetan txor txor ebiltzan zozo-birigarroak. Ag Kr 36s. Txor txor txoria, txoritxo / txilibitaria, goiz yagi (yaiki) / ta goiz etzin, txoriak umeak egin. (V-gip, G-goi). A EY IV 375.

2. (V-ple-m-gip ap. A). " Goiz guztian txirritolea legez, txor-txor iñarduteko, zer daukela zer esan barritsuok? (V-m). ¿[...] toda la mañana habla que habla, como un molinillo?" A. v. 1 txirtxor, marmar.
Españan autarkidun andrak ez dirala, / au ori ta bestia, txor-txor, bala-bala. Enb 145. Alabaina, guzien begietan ikusgarri ta zoragarri egin zezakeanaren ordez, Akademi itzalaren babesean txutxumutxuka ta txor-txor ari omen zan zenbait gazteekin. Zait Plat 117.

3. txor-txor-txor. (Onomat. de agua que brota o que corre).
Oian itzaltsuan sortzen diran urak / txor-txor alai-alai doaz ibaira. GMant Goi 41. Zubitto baten gañetik mamorro bat dijoa; baño ur-aria, ikutu gabe, txor-txor erortzen goitik bera. Anab Usauri 55. Bazoaz mendi-egalen batean zear, eta txor-txor-txor ur-otsa. Zendoia 180.

4. (Onomat. de actividad continua).
Txor-txor nere orduetan entrenatzen nintzan. Albeniz 79.

Piada, acción de piar. v. txio-txio.
Kabi ondoan tellatupeko / Enaratxoren txor txorrak. Otag EE 1882c, 548. Txorien txortxor alaia. MAtx Gazt 13.

(V-gip ap. Iz ArOñ; G-azp) "Txortxorra, el hablador" Iz ArOñ. "Ixo, txortxorra!" (G-azp).