bekaineko
1.
(V-gip, G-to),
bekaiko (V-gip)
Ref.:
Iz
ArOñ
(bekaiñ)
To
(bekaiña)
.
Golpe en la ceja.
"
Bekaiñeko bat, un golpe en [la sobreceja]. Bekaiko bat, golpe (ib.)"
Iz
ArOñ
.
"
Bekaiñeko bat, un golpe en la ceja"
Iz To.
Badijoakio atea idikita, [...] "arrapatzen ba-aut itoko aut", "ni bezelako aita onik ire bizi guztiyan", "a ze bekañekua".
Anab Poli 48.
Bazekiten gizonak zenbat bekañeko ta ostiko ta kulata tankada ta masailleko ta porra zanpa aguanta lezaken!
Ugalde Iltz 48.
2.
bekaneko
(V ap. A). "Sueño, ganas de dormir" A. "Begiak txillotu jataz ta laster dot bekanekoa, los ojos se me han entornado y pronto vendrá el sueño" (V-gip) Ib. s.v. txillotu.
Umea loak artu dau. Nik eztot urrun bekanekoa; eure begiak bere oera begira dagoz. Tira Peru.
A Ezale
1897, 28a (cf. ib. nota: "Bekanekoak begi-ganekoa esan gura dau, edo begi-ganetik betazpiak itxi edo zarratutera etorten dan loa").
Azkenik loak artzeko zanean, irriparrez auxe esan omen zuen: "Bekaineko asia dut bere anaiarengana nerau eroaten".
Zait Plat 122.
"
Maria bekaneko, nombre vulgar del sueño, litm. María la que está sobre los ojos"
A.
Olako lau ipui arin jalki dituneko, / etorri zaio noribait Mari Bekaineko... / Kantuak balio dizu loak uxatzeko.
Or Eus 54 (en nota: "loaren izena").