enfadatu
(R-uzt; Lar, VP
, Añ, H, Lh),
infadatu (Foix),
enpadatu,
enparatu (V-m),
efadatu (S)
Ref.:
Lh (efadatu);
Iz R 298;
Etxabu Ond;
Zubk Ond
.
Hartar(se); enfadar(se).
"Enfadar"
, "amohinar" Lar.
"Molestar"
VP
45v.
"Dégoûter"
Foix.
"Se fâcher"
Lh.
"
Enfádatu da amá
"
Iz R 298.
"Asquear, aburrir"
Etxabu Ond.
Aize gogor bat zeren asi zan, enfadatu, ta esan zion.
Cb Just 36.
Etzué ark entendatzen, ta eznái ere, aláko Teologia, ta enfadaturík manatuzué parátzeko preso karzélean.
LE JMSB 552.
Enfadaturik nago botigan sarthuz.
ChantP 88.
Kalaz, enfadatruk, eitzi digu alte bat.
Mdg 121s.
Enpadatutzen nazu atzeko alderaño.
Auspoa 68-69-70, 379 (ap. ELok 189).