eraen
1.
(G-goi ap. JMB At
; A (que cita a Ur)).
Gobierno, cuidado; orden, disposición.
"1. orden, mandato, consejo, disposición. 2. plan, programa: amaan eraenera ibiltzen da etxe guztia, toda la familia se conduce conforme al programa de la madre"
JMB At.
Andreen deieko soñu edo kontrapasak irudikatzen dute, gudariak etsaiaren alboratzean, eraen onean jartzeko martxa donariozkoa.
Izt D 72.
Lantegi artan etzegoela buruzpide eta eraen onik ezertarako.
Izt C 68.
Israelko eraena edo gobernua.
Lard 120.
Utzi zadazu nere etxeko gauzai beren eraena ematen.
Ib. 388.
Morroi onen zintzoa eta eraen onekoa ikusirik, etxeko gora beera eta artu-eman guziaren kontua eman zion.
Ib. 51.
Israel-en eraena bere gañ artuta, bereala gauzak zuzentzera leiatu zan.
Ib. 154.
Lagunkidari utzi ziozkan bitezarde eta eraen-moduaren ezaguera oso-osoa ematen.
'Modo de gobierno'
.
Aran SIgn 115.
Geoztik danak jentillen eraanera makurtu, ta oaiñ daoon lekuun elizea eittea jarri ementzien.
"Se avinieron al plan de los gentiles"
.
(G-goi)
JMB Mund II 37.
2.
(G-goi ap. A
).
Alquiler.
"
Eraeneko soroak, heredades de alquiler"
A.
Gizon bat, masti berria ipiñi, eta masti hura maizterrai eraenean eman ondoan...
Arr Bearg 176 (ap. DRA).
[Mandoak] ezagun baitzuan urrutira eraenekoa zala.
(Quijote IX).
Ldi RIEV
1928, 209 (AIr RIEV 1918, 603 alogeran artua).
Laubost aste dira, bere gelearen eraen-saria ordaindu ez deutsela.
Erkiag BatB 181.