erretorgo
(Dv, H),
erretorgoa,
erretogua (S ap. Lrq
).
Cargo de párroco.
"Cure"
Dv.
"
Erretogua, fonctions de curé"
Lrq (s.v. erreto).
Othoizten eta errekeritzen du utz dezan bere erretorguatik atheratzerat eta misionest egiterat.
Arb Bok 101.
Bere bikalgoako eta bere erretorgoako berrogoi bat urthez, aditu eta altxatu zituen euskara baizik ez zakiten herritar batzuenganik.
Alth ( in
Lander RIEV
1911, 595
).
Aski da [...] Bardozeko erretorgo handiaren lanez kanpo egin dituen idazkieri behatzea.
Zerb Azk 63.
1702an Donibane Lohitzuneko erretorgoa zadukan.
Ib. 59.
Apeztua, han da beti Toulongo diosesan, bere mailak oro zintzoki iraganik, bikariogotik, omoniergo eta erretorgorat.
Larre ArtzainE 151.