etxari
1.
etsari (V-ple-ger)
Ref.:
A Morf 12l; A Apend.
Sala, salón.
"Vestíbulo, litm. sala de la casa"
A Morf.
Etsarian (salan) zoko batetik bestera.
A Ardi 101.
Etxari aundiaren sapaia, nekostazko zurez.
Ol 2 Par 3, 5.
Itsasaldeko etsaritik sukalderantz joan zan.
Erkiag Arran 150.
2.
Familia; conjunto de los habitantes de una casa.
v. etxadi.
Yauregiko etsari barrenean, mirabekin batera, bere etxeko ausiabarra negar egitera yoan-dala.
Zait Sof 196.
Nondik yasoa zenun? etxariko ote zenun ala iñorena?
'¿Era de tu familia o de algún otro?'
.
Ib. 90.