(
Añ),
hustun (
Lar),
husdun (
Hb).
Defectuoso, que tiene fallos; pecador.
"Erróneo, ustuna
"
Lar.
"Defectuoso"
Añ.
"Qui est en faute; erroné"
Hb.
Era onetan dabillen erdi-otz epel fededun alfer nagiari esan dakioke len Jangoikoak Sardisko obispo uts-dunari gaztigatua ta ari Jangoikoak gaztigatu ziona da [...].
Mb IArg I 84.
Beste bat da konzienzia erratua, ustuna, engañakaria, okerra, falso guzurtia.
Añ
MisE
146.
Menturaz Jainkoaren begietan ez da husduna batzuek erraiten duten bezein hobendun.
Etcheb Zeruari 127 (ap. DRA).
Emen dakardazan utsdun esaldiok aldizkari ta liburuetatik jasoak dira. Agur 30-7-1971 (ap. DRA).