uu(uu)
1.
(Onomat. del grito).
Betbetan aditu izan ziren oihu batzu izigarriak: Ai, u, iu, iu! uuuu! ai! ai! ai! uu! Biba Lekorne! Kuku Hazpandarrak!
JE Bur 32.
2.
uuu.
(Exclam. usada para asustar).
Pernandok orduan, ortzak erakutsirik, uuu! egin zion [ixkribauari]
.
Muj PAm 38.
3.
uuuu.
(Onomat. del silbido).
Burni puska beroak jasotzen gabiltzala, alako: Uuuu! txissst! Uuuu! txissst! txistu izugarriak, eta berebiziko trumoi burrundara batzuek erortzen asi ziran gure gañera, zerutik edo.
Ugalde Iltz 16.
4.
huuuu.
(Exclam. de disgusto o rechazo)
Gau bat eta egun bat, han egon nindian estekatua, kanperoak atzeman artio. [...] Huuuu, bakero zikinak!
Larz Iru 60.