pisutu
1.
(
G, AN, L ap. A
; Lar,
Añ,
H (+ ph-)),
pizutu (
ph- VocBN
)
"Agravar" Lar y Añ. "Agravarse" Lar. "Devenir lourd" VocBN. "Bustitzeaz egurra pisutuko da, phezutuko da, [...]. Au fig., s'alourdir. Loak, ianak, adinak, gizentzeak phisutzen gaitu, [...]" H (s.v. pisatzea). "Hacerse pesado" A. v. pisatu
(4).
Zerk egiten du Jinkoaganako gauzetan ehor zunbait aldiz pitzu [sic, ¿por pizu o pizutu?], eta eneatzen baita, eta beste aldi zunbaitez ihiki eta gozoz egiten baititu?
AR 22.
Errainak gogortu, besoa phizutu, bixta laburtu.
Arb Igand 144.
Uztarria pisuturik, haurra, penetan ez jar.
Iratz 54.
Soldado bat pasatu zen, bi xango besopetan, zango bat dilindan, plastrez pizutua.
JEtchep 99.
Urthek ez dute kontzientziaren danga hori eztituko, bainan hobeki borthitztuko eta pisutuko.
Larz Senper 18.
[Urak arima] pisutu eta zikindu egiten du.
PPer Harrip 113.
Hamar liberaz pisutua naiz, Maria gure etxeraz geroz. Errakiño batzu egiten dauzkit! Barb Sup 152.
2.
pixutu.
Pesar, calcular el peso.
Berrogetamar erralde, / zerbait gitxiago, / errotako pixutan, / morena, / pixuturik dago.
Noe
80.
(versión de Amoroto; en la de Aramayona, ib. 82, pisaturik dago)
3.
(Izt C 235),
pixutu (B ap. Gte Erd 86
).
"
Pixutzen ari du (iluntzen)"
Gte Erd 86 (junto a trumoitu,
txartu, txarrera jo, etc., de otras zonas).