ATZE-ATZEKA.
a)
(Vc ap. A). Reculando, retrocediendo de espaldas. "Reculando" A.
Baña txalupea astiro-astiro joan atze-atzeka, ta albo-alboka ekatxaren indarraz.
Echta Jos 252.
Neu be zure gela onetan sartzaittian bada-ezpadan atze-atzeka sartu ixan naz, ezer txarrik artzekotan oba dalako bizkarraren azkenaz artu burubaz baño.
Otx 61.
Atze-atzeka ebilzan [zangurru-kumeak]; atze-atzeka aitamen antzera.
Bilbao IpuiB 61.
Eskutik eroan ezkero, iru-lau oinkada emongo ebezan baiña, bein bakarrik ibilli bearrik, atze-atzeka asten zirean barriro.
Ib. 61.
b)
"Len ogi ta mai ta jaki zirean, orain atze-atzeka (V-ger), antes eran pan y mesa y principio (comidilla), estaban muy unidos, ahora andan reculando" A. Cf. 2 atze.