1.
(H (G)),
haundidura (G-azp, AN-gip, BN-baig (a-); Urt II 171),
aunditura
Ref.:
A Apend (aundidura);
Gte Erd 148
.
Hinchazón.
"Apophysis, korapilloa, haundidúra, bixika
"
Urt II 171.
"Enflement, enflure, état de ce qui est enflé par quelque cause que ce soit; tumeur"
H (s.v. hantzea).
"
Aundidura minak [ezin iraun] (G-azp, AN-gip)"
Gte Erd 148.
v. 1 handitsu, hantura.
San Agustinek [...] dió etzeikéla ibili oñes, ez egón xutirík, ez jarrirík ere gorputzeko andidúra, llága, ta oñazeén kásos.
LE Ong 66r.
Or ikustenbauzu flato edo andidúra.
LE Urt (ms.) 116r.
Bear bada eri bat arkitzen da andidura batekiñ iltzeko perillean: ezagutzen du maisuak lanzetaz ez idikitzera barrena emango diola andidurak, ta ilko dala.
AA III 597s.
Lenengo aundidura bakarrik, ondorenian aundidura bakoitzatik, luzaroan agortzen ez dan puzuni-iturria.
IArt Itzald
II 44.
Agiñeko miñekin au sapaiko aunditurea daukenen malmak egosi, karaitz arri gurik bota ur artara eta aren lurriñekin sendatzen da.
(G-goi).
AEF
1980, 64.
--Zer dek Joxe Mari? --Ikaragarrizko aundidura asi zaidak ementxe, gerrian!
BasoM 154.
Eztarriko aundidurak, miñak, marrantak ta laringitis orien denen aurka.
Ostolaiz 66.
2.
Encía.
Agoko aundidurak, ortza-inguruak ondo ez dagoztenean.
Ostolaiz 114.
Entziak edo aundidurak beuren onera ekartzeko.
Ib. 30.