(
L ap. A (que cita a Jaur); SP, Sb-Urq, Dv),
haguatu.
Extenuar.
"
Zamaria hagoatu da ian gabe egoiteaz
"
SP.
"
Hagoatua, [...] lánguido, languissant"
Sb-Urq.
"Être réduit à une extrème détresse"
Dv, que cita a JesBih.
.
"Quedarse casi exánime"
A.
Cf. hagorandu.
Egarriz haguatua den orein edo orkhaitzak urhotxera lehia duen bezala.
JesBih 117.
Egarriak hagoatua dago.
Jaur 151.
Arratsaren otoitz fedegabe hagoatua kanpai etsietan / uda errearen ondoan.
Azurm HitzB 66.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).
Horrengatik dire zuen artean bainitz eri eta hagoatu.
He 1 Cor 11, 30.