1.
(
G-azp-to; Lar,
VP
39r,
Hb,
H),
irrixt
Ref.:
Iz To;
ZestErret
.
Resbalón; deslizamiento.
"Desliz"
Lar.
"
Irrista bat egin da erori zait zaldia
"
H.
"
Irrista in du, se ha resbalado"
Iz To.
"
Belarretan ai ziala, izan due irrista bat
"
ZestErret.
Cf. xirrista.
Irrixt ariñez branka jasota.
EA EEs
1916, 41.
Ontzia ur-gaiñean irrista ixillean zijoan.
NEtx LBB 73.
Ixan ziran an istak eta irristak eta jazokuna barregarririk asko.
"Burle."
Otx 183.
2.
irrixt.
Objeto que hace resbalar.
Larratza dute garbitzen / irrixtik balitz arkitzen.
Or Eus 161.
3.
(Adj.).
"Resbaladizo (AN-araq)"
Satr VocP.
IRRISTA BATEAN.
En un momento.
Begira zagozu, irrista batean badere [...] ill-ondoko izateari.
Mb OtGai I 20.
Irrist-batean.
Mb OtGai III 90.
IRRISTAN
(zirristan V, B, Sal, R ap. A). Resbalando, deslizándose.
Indarrean badabila pilota, lore, gora, urrun, batzuetan aphalik, ximixta bezala; airetik emaiten diozkate gaitzeko zaflak; [...] zirristan lerratzen lur arras, bainan bethi bizi.
JE Bur 30.
Bere giza irrixtan yetxi zedin.
Or Mi 71.
Bi begietatik irristan dijoazkitzun malko-intz oiek.
NEtx LBB 137.
Zirristan eta biribirika itzulika.
Etxamendi GH
1973, 247.
"
Zirriztan, a ras del suelo"
Asp Leiz.