(
G-goi ap. EEs
1913, 343
),
amuñatu (
G-goi ap. JMB At
).
"Tentar, fastidiar"
, "amuñatua, fastidioso, pesado" JMB At.
.
¿Forma atenuada de amorratu?
Senarra, basagizona bada, amoñatzen dago udaberrie etortzeko.
(G-goi).
J. Goikoetxeandia EEs 1913, 343.
--Bai, Jospantoni, lana ustez billatu deu. --Zenbatean? Ongi xamar? --Ontzako bat opor gabe eta jakie neretik --Amoñatua! Ez da asko. Eta auzoko Berraño zenbatean da? (G-goi). EEs 1913, 343.