1.
(SP <hats->). (Lo) que produce comezón. Iragan denean bekhatuaren plazera, han da berehala konzientziaren desplazera. Bekhatua, zauri hatz-gillea bezala da. Hatz egitean atsegin hartzen duzu. Ordea hatz gordin eginik, gelditzen zaitzu ondotik errasumina. Ax 431 (V 280).
sense-2
2.
(LarSup),
atzegile (Sal, R),
atsegile (R
)
Ref.:
A (atsegile, atzegile); Iz R 393. "Comezón, alazagiña, atzgillea
"LarSup(probablemente trad. errónea del ej. de Axular citado supra).
"Picor, comezón. Atsegile bat badud ezpaidoked gendu
"A.
"
Atzegíle diar, tengo rasquera"IzR 393.
v. hatz (3).