irkaizta
erkaizta (-kh- S ap. Lh
).
Sonrisa.
Sg. Lhande (que cita a Const) "ironique", pero sólo lo encontramos en éste como sust. : ¿querrá tal vez decir "[sourire] ironique"?. v. irkaitz.
Gaztañatze goran, erkhaiztaz mardotsa.
Const Eskual
30-8-1912, 3.
Erkaizta ezti batekin.
Const 34.
Erkaizta gaxto bat ezpainetan.
Ib. 27.
"Zer dügü Haritchabalet?" erran zeron Süperiürrak haizü etzen erkaitza [sic, seguramente por erkaizta] batekin.
Ib. 20.