irozgarri
1.
(Lar→H).
Apoyo, sustento.
"Apoyo"
Lar.
"Arrimo"
Ib.
"Cargo de almas, animen kontua, irozgarria
"
Ib.
"Estribo de pared"
Ib.
"Apear algún edificio, apuntalarlo, irozgarriak, abeak ifiñi
"
Ib.
"Apeos, puntales, irozgarriak
"
Ib.
"Montar la artillería, sutunpak irozgarrietan prestatu
"
Ib.
Tellatuak alabaña ezin dautezke airean irozgarri gabe.
AA I 362.
Oen irozgarri edo pareteak bezala.
AA II 253.
Ama au [Eliz Ama] da egiaren irozgarri eta Koloma.
Ib. 11.
Zeñaren [apaiztokiaren] [...] bukaera egokiak edertzen dabeen elizan txit asko; bai ta lagundu ere irozgarri sendo irmetzat.
Izt C 57.
Euskaldun onen irozgarria (apoyo).
Iraola EE
1884a, 6.
Ez luze, ez zabal, ez sakon, / baino or zaitut / guzi oien irozgarri.
"Sustentando"
.
Or BM 30.
Barka bekit ustea uste bezala, beste irozgarririk gabe, hemen azaltzea.
MEIG I 255.
Beste irozgarri bat ere bagenuke burubide honen aldeko.
MEIG VI 193.
2.
"(Adj.), qui se peut étayer, étançonner, appuyer, mantenir"
H.
"(Au fig.), qui se peut soufrir, endurer, supporter"
H.