labesu
(V-gip, G-goi),
labasu (V-ger-arr; Añ (G), Izt)
Ref.:
Gand Eusk 1956, 212; Arin AEF 1960, 65; Holmer ApuntV ; JMB At ; Ibarra Dima (labasu); Elexp Berg .
Hornada. "Laba sua egiten genduan. [...] Aren laba suak daukaguz, que nosotros le cocemos el pan" Izt 59v. "Hicimos tres hornadas, iru laba su egin genduzan" Ib. 26r. "Cochura de pan" JMB At. "Labasue astean bein itesan sapatuetan" Ibarra Dima. "Lenengo labesuko ogixa bigarrena baino obeto erreta dago" Elexp Berg. v. LABEKO SU.
Kupitzerañoko egiñak; umea zaitu, etxea txukindu, lixiba egiñ ta labesua zuzendu.
EEs 1912, 221.
Dameak barruan gelditu-erazitzen zuala, batzuetan ardatzean [...], bestietan labesu <-zu> egiten, arilketan.
JMB LEItz
104.
Atzo izan gendun labesua.
EEs 1924, 207.
Bai, badaukot neuretzako ain lan. Ein biot labe-sua, ein biot puxetia, ta Bitoixatik biajia.
(V-gip).
Gand Eusk
1956, 212.
Gertu eban galdera bat ur bero, ta laba-sua egin-da ogiak erre ezkero, dana egongo zan prest.
Bilbao IpuiB 214 (v. tbn. 202).
Etxekoandre aurpegi beltzean, labe-sua ta lexiba etxean.
EZBB I 104.
v. tbn. Insausti 298.