lotutasun
1.
Atadura, impedimento, obstáculo.
Ondo izango da noisian bein arduratzaka besteren bategana juatia, batez bere lotsa andi edo lotutasunen bat badaukagu konfesore artubaz.
CrIc 158.
(el ed. traduce "atamiento, encogimiento")
Dendatu [liburu euskerazkuak] irakurtera lotutasun baga ta denpora gitxi barru ikasiko litzate euskera ondo berba egiten.
Mg PAb 200 (DRA traduce "sin trabas, de corrido").
[Komulgatzera dijoazenetan] eskatzen ere da begietako lotutasun edo modu ona.
Mg CC 229.
2.
Atadura, sujeción, compromiso.
Bizitza kategabe ta erri andietako lotutasun edo labañkeriarik ez duena.
VMg VII.