errekarte
1.
(S ap. Lrq
; Lh),
erreka-arte,
erreka-tarte.
Barranco por el que corre un arroyo; valle estrecho.
"Bords d'un ruisseau ou d'un ravin"
Lh.
"[...] Sestao, Luchana, Bilbao, es decir, en los pueblos que constituyen lo que ellos llaman Errekartia [Meñaca]"
AEF 1924, 117.
Cf. VocNav: "Recarte, espacio angosto entre dos casas (Roncal)".
Udan eta neguan lorez bethea errekartea.
Elzb Po 191.
Bagoaz errekarte batetik gora.
Ag AL 145.
Errekarte sakonak, errekarte-izatea galdu nai ezpadu, aldamenean mendia bear du.
RIEV 1907, 169.
Iru egun da iru gau mendirik mendi ta errekarterik errekarte igaro eiyebazan.
Akordagoitia EEs
1915, 76.
Arro ta errekarteak sarats lora-zuriak arkolau daizuezala.
A EEs
1916, 108.
Izen au daben erreka tarte bat dago Ondarrun.
Etxabu Kontu 199.
Erreka arte oietan bildutako urritz ziorrei ateratako zimitzekin.
AZink 168.
2.
"
Erreka-arte-a. Cuadrado de jardín"
VocCB
.