soltura
1.
(-th- S ap. A
; Dv (que cita a Bp), Foix ap. Lh.).
Permiso.
Hurak Jinkoak debetatzen dütü lehia eta behar handian baizik Elizako Iaber ordian solthüra galthatürik.
Bp I 92.
Elizako Jaben solthüra gabe.
Ib. 82.
2.
Liberación.
[Bazko] zen besta bat, zointan Jinkoaren Popüliaren Ejiptarik elkhitia eta solthüra ohoratzen baitzien.
Bp II 56.
3.
"Soltura. Berbetan dantzan baiño soltura aundixaua dauka
"
Elexp Berg.
.