puntukatu
1.
pontukatu (Urt).
Señalar, remarcar.
"Commonstrare, [...] pontukatu
"
Urt V 465.
2.
(ph- S ap. Lrq; Gèze, Foix ap. Lh; H (S)),
pundukatu
(ph- VocBN),
pontukatu
(ph- H). "Faire des reprises avec l'aiguille" VocBN. "Raccommoder" Gèze. "Raccommoder à l'aiguille" Lrq (s.v. phüntü).