1.
(L ap. A
; Ht VocGr 398, Lar, H, Foix ap. Lh.),
pairukor.
Paciente, sufrido.
"Patient"
Ht VocGr.
.
Egidazu grazia ethorkizunean humillago eta pairakorrago izateko.
Ch III 46, 5 (SP geiagorik pairatzeko, Mst haboro soferitzeko, Leon pazientziarekin jasaiteko; Ol yasan-olde biziago indazu).
Ea pairukorra, mansoa, barrenkoia den.
Ib. 31,5.
Badakit [...] pairakor zarela, jasan ere duzula ene izena gatik eta ez zaitzula gogoa faltatu.
He Apoc 2, 3.
Egiazko gizon pairakorrak eta Jainkoaren zerbitzariak orobatsu ditu jasaten pena laidozkoak nola ohorezkoak.
He Phil 192 (SP 190 pazient).
Jesu-Kristo bezala pairakor izan direnak eta haren ohoretan bere bizia alegeraki eman dutenak.
Lg I 229.
Arima phuru, humil, pairakor eta barnekorren modela eta patroina.
JesBih 445.
Iainkoa ez da ahantzkor. Hura da bakharrik pairakor.
Elsb Fram 185.
Bizitze pairakorra, / othoitza, barura, / Horra zer bidez zohan / San Frantses zerura.
Zby RIEV
1908, 414.
v. tbn. Egiat 255.
2.
(Lar, H).
Pasible, sujeto al sufrimiento.
"Passible"
Lar.
Zeren kurutzearen gainean odolezkoa izan baitzen [sakrifizioa], zelakotz orduan Jesu-Kristo pairakor eta hilkor.
Arb Igand 98.