I .
(Sust).
1.
(
Añ,
A).
Señal, signo.
"Señal"
A (que cita el ej. de PAb).
Neskatillak erabillezan uliak agirijan euren garbitasunaren igargarritzat.
Mg PAb 95.
Erakusten ere ziozkan amorioaren señale edo igargarriak.
VMg 42.
Deadarrak zirean euren igargarriak alkarren urre edo urrun egozan ezagututeko.
Echta Jos 82.
Ezkenion ez damutasun ez itzulpide-zantzurik, igargarririk, ikusten.
A Ardi 116.
v. tbn. Itz Azald 72.
Signo (gráfico).
Erdereak (gaztelarrak beintzat) eztaukaz euskereak daukazan aots asko. Augaitik marra edo igargarri barriak sartu bear izan dira.
Ezale 1897, 33b.
2.
Profecía.
Igargarri edo profezija onek bete baño lenago ikusi zirian zeruetan iru eguzki.
Ag Serm 95.
II .
(Adj.).
"Qui peut être découvert, conjecturé, déviné, connu"
H.