urtentxu .
(Dim. de irten; part. en función de adj.).
Atrevido.
Humildiagaiti dino bere artian gaistuak sinple bat dala. Urtentxubaguagaiti soberbijotsua dala.
fB Ic II 223.
Erne, argi, eragiña bere bai, edonoren aurrera joateko lakoxea; axe urtentxua aukeran.
Erkiag Arran 61.
Mutiko urtentxuon alkar-ikuste ondoko egitamua.
Erkiag BatB 17.