1.
(L-côte-sar-ain ap. A; Dv, H).
Podar; cortar la parte superior de una planta.
"Éhouper"
Dv.
"Écimer. Artho kapetatzea, [...], écimer des pieds de maïs"
H.
"Podar"
A.
Artho kapetatzen dena, ala artho zohituaren khuzkurra laizteke hobeago?
Dv Lab 120s.
Gaitz itsusi bat ametzeri, haitzeri lothurik, joanak ziren kapetatzeko lanak.
Barb Piar I 58.
Kapetatzen (kukuluak mozten) ta larrutzen zituzten arthoak.
Herr 17-3-1955 (ap. DRA
).
Etxearen aintzinean landatu baitzen izei urdin pollit bat [...] norbaitek kapetatu du.
Herr 27-12-1960, 2.
2.
"Descararse, hacerse desvergonzado"
A (que cita a Dv, aunque en éste sólo lo hallamos usado como adj., q.
v.). Cf. kapeta
(2).
(Part. en función de adj.).
"Effronté, osé. Il se prend en plus mauvaise part que kapetadun
"
Dv.
v. kopetatu.