(
V-och ap. A
).
Traidor; persona taimada.
"Vil, traidor, de malas intenciones"
A.
Cf. Etxde Itxas 30: Luzaro zalantzan egon ondoren itz au [zin-ausle] autu dut Lope Agirretarraren traidor gaitz-izentzat. [...] Eztut erabilli nai izan etoi itz zaharra [...] ezta ere azpi-suge, abstratu xamarra baideritzat.
Azpi-suge ori, ixilik ezpaiago illaraziko aut bertan.
Or SCruz 79.
Iguingarrizko / Obendi anker / Azpi-suge bat / Bakaulkian arroturik.
Enb 100.
Gizakumeak norberakoi, urrezale [...], azpisuge, mutiri [...] izango dira.
Ol 2 Tim 3, 2s (Lç, He, TB, Dv traidore, Ker etoi (saltzaille), IBk azpi-saltzile, IBe, Bibl saltzaile
).
Neure buruaren kaltez, azpi-suge iduri, ari zala atzeman baitut, andrea.
Zait Sof 75.
Ezkututik sartu bear ire aginkada pozoitsua, azpi-suge orrek!
Etxde AlosT 74.
Azpisugearen gixa zurikerian ibilliarren.
Ib. 65.
(Uso pred.).
Beste bat aritu da azpisuge.
Etxde AlosT 74.