1.
(L; Dv, H),
hedatzale (BN),
hedazale (Sal, S, R; Dv),
hedazaileRef.:
A(hedatzaile, edazale);
Lrq(hedazale)
. (El) que extiende; (el) que difunde. Mundu guziko apostolua, bere loriaren hedatzaile miragarri bat. Jaur 403.
Sakramenduen hedatzaile bereziak dire. HbEgia 100.
Errelijione berri horren hedazailetarik khartsuena. Prop 1876-77, 5.
Gezurrak eta gezur hedatzalek egungo egunean duten baino kreit gutiago luketela. HUAurp 113.
Euskararen hedatzaile dire, kanta berri eta koblakak. LanderRIEV 1908, 622.
Gizon horiek zitazkela deus guti balio zuen erlijione baten hedatzaile. ArdoySFran 236.
sense-2
2.Prolijo. Estiloari gatxizkiola, berriz, ez da edatzallea, zabaltzallea, luzatzallea. Laburra, trinkoa, baizik. LekSClar 121.