injurio
(Ht VocGr 375, Chaho),
iniurio,
inyurio.
Injuria, ofensa.
v. injuria.
Milla iniurio eta milla mesprexu egin zian gizon saindu hari.
Tt Onsa 53.
Erran nahi dute, Jesu-Kristo gure Jauna izan zela injurioz bethea.
CatLav 84.
(V 50)
Zaurthu izan zuten eta injurio suerte guziak egin ziotzaten.
He Mc 12, 4.
Hura da Jinkuari zor zakon erreparazione bat egin zakon injüriua dela kausa.
CatLan 151.
Malherus haiek jüntatü zitizien injüriorik krüdelenak süplizio garratz horri.
UskLiB 38s.
Etxenko bestik ere, ikhus aldi oroz, / hari [aitari] enzün nausetzaz, eni injürioz.
Etch 174.
Zer nahi inyurio suerte erran zazkon bekhoz-bekho.
Elsb Fram 98.
INJURIOZKO
(Adnom.). Injurioso.
Blasfemioa edo injuriozko hitz bat Jainkoaren, sainduen edo errelijionearen kontra erraten dutenek.
Brtc 57.
v. tbn.
CatLav 201 (V 103)).