irizte
1.
eriste .
(En la expr. irizte handiko 'presuntuoso, vanidoso').
Koipetarrak antxiñatik zirean eriste andiegikoak, beti euki oi eben burua besteak baño geiagokotzat.
Ag Kr 181.
Beren buruen irizte andikoak eta bestientzat destaña erreza daukatenak.
Ag G 95.
2.
Opinión.
v. iritzi
(II).
Badakizu gizonen zuzentasuna ez dana beti orixe: zuzena [...]. Akatsak ditu; oker-ikusteak; eriste argalak.
Erkiag BatB 199.