istikatu
1.
(
BN-baig ap. A
; Aq 593
(AN),
H),
ixtikatu (
VocBN
→A,
Dv,
H),
iztikatu,
estikatu (
G-nav ap. A
).
Aplastar, pisotear.
"Despedazar"
LE UrtVoc (
A
).
"Écraser les raisins sous les pieds"
VocBN
.
Emén beardíre ixtikátu ta prensátu [matsak]
.
LE Ong 17r.
An istikatu edo lertu zuten [Jezabel] zaldiak pasatzean.
LE Urt 4 (ms. 2r an ixtikatuzúte záldiek).
Errege-bidea ixtikatzen bezala du bere zangoekin.
Barb Sup 94.
Ezertarako ere ez da, alde yaurti ta gizonek iztikatua izateko baizik.
Ol Mt 5, 13 (Ker gizonen ankaperako, IBe jendeak zapaldu).
Etzakoia haizu bere lurarren ixtikatzia edo xendra berri baten egitia?
GH 1931, 463s.
Dolareetan arentzat maatsa istikatzen.
Ol Iob 24, 11 (Dv lehertu, Ker zapaldurik).
Bidetxior extuak istikatuz.
Ibiñ
Virgil
77.
ixtikatu ( VocBN
→A, H),
estikatu (H).
"Pétrir, remuer avec force la farine trempée, pour la convertir en pâte"
VocBN
.
"(BN-baig), ablandarse el piso de un camino, p.ej. después de haber pasado por él un escuadrón de caballería"
A.
Pisar.
Aien [Yainkoen] barrutia istikatu baituzu.
Zait Sof 118.
Estikatzen duzun alderdia.
Ib. 107.
2.
estikatu.
Apelmazarse.
Osto tximurrak bildu, odei euritsuak zeru erpiñean ikustean, zingira loitsuetan estikatu ez ditezen.
EEs 1912, 220.
3.
"Marchitar"
LE UrtVoc (
A; no se encuentra en el orig. de Lizarraga).