izpizatu
Etim. Tiene el aspecto de ser un continuador indirecto del lat. despicere: cf. fr. ant. despire, inglés despise (REW 2601, FEW 3, 54a).
(Lar Sup, H),
izpitzatu (A).
Renegar.
Izpizatzen det aita ez ama dirudian abereaz.
"Reniego de la bestia que a su padre ni madre parece"
.
RS
370.
(Azkue transcribe izpitza-)
Zure egin-bearra izpizatu ta iñutu ziñun zure aberriarekiko ogen dagizu.
Zait Sof 66.