1.
(Dv(s.v. marro)→A),
marrukeria. "Action par laquelle on joue quelqu'un, on fait son affaire aux dépens d'autrui"Dv.
"Dolo, trapacería"A.
Marrukerietzaz e-tzen aztu Ulise. OrLEItz 36s.
Zaldunan erantzuna, iges eiñ guran aren marrukerixeri. EtxbaIbilt 477.